Αναζητηση

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Καρπαθος!

Η Κάρπαθος είναι το νησί με τις μεγαλύτερες αντιθέσεις. Οι εναλλαγές των τοπίων της από βουνά – άλλα καταπράσινα και άλλα βραχώδη – σε πεδιάδες, κοιλάδες, ατέλειωτες αμμουδιές, κολπίσκους και λιμανάκια, εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη. Το ίδιο και οι γραφικοί οικισμοί με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική που δημιουργούν ένα αρμονικό σύνολο με την υπέροχη φύση που τους περιβάλει.
Μα αυτό που χαρακτηρίζει την Κάρπαθο είναι οι άνθρωποί της. Πιστοί στα ήθη και στα έθιμα των προγόνων τους, δίνουν την εντύπωση ότι το ρολόι του χρόνου έχει σταματήσει από καιρό και το νησί. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Καρπαθιώτες κυρίως της ενδοχώρας ντύνονται ακόμη με τις παραδοσιακές τους φορεσιές σε κάθε πολιτιστική εκδήλωση. Οι γυναίκες φοράνε τις πολύχρωμες τοπικές ενδυμασίες και καμαρώνουν για την δωδεκανησιακή τους καταγωγή. Πρόκειται για εικόνες μοναδικές που δε θα συναντήσετε σε κανένα άλλο μέρος και που αποδεικνύουν τη τους γερούς δεσμούς που έχει ο Έλληνας με την παράδοση και την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Η Κάρπαθος είναι το δεύτερο σε μέγεθος νησί της Δωδεκανήσου και το νοτιότερο του συμπλέγματος. Έχει έκταση 301 τ. χλμ. και βρίσκεται ανάμεσα στη Ρόδο και στη Κρήτη. Είναι ένα ορεινό νησί, με χαρακτηριστικό στενόμακρο σχήμα.
Τα χωριά του είναι κτισμένα στις καταπράσινες πλαγιές των βουνών του ή γύρω από τα γραφικά λιμανάκια. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Τα τελευταία χρόνια η Κάρπαθος ΄΄ανακαλύφθηκε΄΄ τουριστικά και το νησί άρχισε να αναπτύσσει τις τουριστικές του υποδομές. Έτσι, πολλοί κάτοικοι στράφηκαν στις τουριστικές επιχειρήσεις.
Σήμερα, η Κάρπαθος αποτελεί έναν ιδανικό ταξιδιωτικό προορισμό για όσους επιζητούν ένα ήσυχο νησί για τις διακοπές τους. Προσφέρει ηρεμία και ξεκούραση στις παραδεισένιες ομορφιές του, γνωριμία με την ιστορία και τη παράδοση του τόπου και φυσικά ευκαιρίες για διασκέδαση με παραδοσιακή μουσική, χορούς και τραγούδια που θα χαραχθούν στη μνήμη σας με ανεξίτηλα χρώματα κι η θύμησή τους θα ομορφαίνει τις κρύες χειμωνιάτικες βραδιές σας.
Επισκεφθείτε την Κάρπαθο, το νησί των αντιθέσεων και αφεθείτε στη γοητεία του…

www.holiday.gr

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Μυκονος


Η Μύκονος στέκεται καταμεσίς στο Αιγαίο σαν ένα μονάκριβο στολίδι που το δημιούργησε ο χρόνος, το ελληνικό φως και ο ανώνυμος λαικός τεχνίτης. Όσα και να ειπωθούν και να γραφτούν για τη Μύκονο είναι λίγα. Η Μύκονος για αιώνες έζησε στη σκιά του θρησκευτικού κέντρου της Δήλου και έπρεπε να φτάσει ο 20ος αιώνας για να προσφέρει στη Μύκονο τη διεθνή καταξίωση στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.
Μύκονος η κοσμοπολίτισσα του Αιγαίου!
Η Μύκονος, το νησί των ανέμων, όπως την έχουν ονομάσει λόγω των ανέμων που πνέουν το περισσότερο καιρό, είναι το πιο δημοφιλές και κοσμοπολίτικο νησί των Κυκλάδων, και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι συγκαταλέγεται στα πιο διάσημα νησιά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το φως στη Μύκονο από τις πρώτες πρωινές αχτίδες του ήλιου μέχρι την δύση του είναι εκπληκτικό και συμπληρώνει την ατμόσφαιρα των εικόνων που φαντάζουν λες και ξεπήδησαν από ζωγραφικό πίνακα.
Ξεχωριστή και ιδιαίτερη η κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική της με τα τετράγωνα κατάλευκα σπίτια χτισμένα πότε το ένα πολύ κοντά στο άλλο και πότε σκορπισμένα πάνω σε λόφους και βουνά, πότε πάνω σε μεγάλα βράχια, και πότε ακριβώς μπροστά στο κύμα. Αλλά ακόμα και χτισμένα μέσα στη θάλασσα στην πασίγνωστη Μικρή Βενετία. Εκεί που το ηλιοβασίλεμα πλημμυρίζει με χρώματα τον ουρανό και φωτίζει τα πάντα με μια βαθιά πορτοκαλί απόχρωση καθώς ο ήλιος βυθίζεται στη θάλασσα. Κι από πάνω της, στέκουν επιβλητικά παραταγμένοι στη σειρά τέσσερις τεράστιοι άσπροι μύλοι με φυλλώδεις σκεπές, που τα παλιά χρόνια εργάζονταν σκληρά για να αλέσουν το σιτάρι και τώρα είναι εκεί απλά για να ομορφαίνουν το τοπίο.
Η γραφική χώρα της Μυκόνου με τα αμέτρητα πάντα ασπρισμένα σοκάκια της γεμάτα φροντισμένα όμορφα ταβερνάκια, εστιατόρια, καφέ, μπαρ, που σφύζουν από ζωή, αλλά και την πολύ καλή αγορά με τα δεκάδες εμπορικά καταστήματα τα οποία παραμένουν ανοιχτά ως τις τέσσερις τα ξημερώματα και ότι άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς, σε προκαλεί να την περπατάς ατέλειωτες ώρες εξερευνώντας κάθε της γωνιά.
Το παλιό λιμάνι μπροστά στη χώρα που για χρόνια έδεναν τα καράβια για να μεταφέρουν κόσμο από όλα τα μέρη της Ελλάδας, έχει αρκετά καφέ και εστιατόρια με θέα το απέραντο γαλάζιο του αιγαίου, ακόμα και παραλία για να κολυμπήσει κανείς και να κάνει ηλιοθεραπεία χωρίς να απομακρυνθεί από την χώρα.
Η Μύκονος ξεχωρίζει και για τις πολλές και ονειρεμένες παραλίες της ιδανικές για κάθε προτίμηση καλύπτοντας κάθε ηλικία και γούστο. Χρυσόξανθες αμμουδιές, κρύα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά. Πολυσύχναστες παραλίες καλά οργανωμένες με όλες τις ανέσεις, beach bar με δυνατή μουσική και τρελά πάρτι στην άμμο, παραλίες γυμνιστών, κοσμικές παραλίες που τις επισκέπτονται επώνυμοι αλλά και πιο ήσυχες και απομονωμένες με πιο απάτητες ακτές χωρίς ξαπλώστρες και ομπρέλες, παραλίες με όλες τις δυνατότητες των θαλάσσιων σπορ, και σχολές καταδύσεων αλλά και πιο οικογενειακές. Οι πιο δημοφιλείς και πολυσύχναστες παραλίες στη Μύκονο βρίσκονται στη νότια πλευρά της μιας και είναι πιο προφυλαγμένες από τους βόρειους ανέμους που φυσούν στο νησί. Η μεταφορά στις παραλίες γίνεται πολύ εύκολα με το δικό σας μεταφορικό μέσο, αλλά και με την πολύ καλή και συχνή συγκοινωνία που διαθέτει το νησί, είτε οδικώς με λεωφορεία είτε με καΐκια που συνδέουν αρκετές παραλίες μεταξύ τους.
Η Μύκονος πέρα από την φήμη που έχει για την έντονη και ξέφρενη διασκέδαση και τα ατέλειωτα πάρτι είναι ένας τόπος με αναρίθμητες ομορφιές. Ένα μαγευτικό νησί τόσο ελκυστικό που κανείς δεν μπορεί να το επισκεφτεί μόνο μια φορά.

www.mykonosinfo.gr

Λιμνη Πλαστηρα

Μία γαλάζια ανθρώπινη πινελιά  σε ένα καταπράσινο καμβά που  δημιούργησε η φύση. Φαίνεται πως και οι δύο έκαναν τη δημιουργική τους υπέρβαση και προέκυψε η εντυπωσιακή Λιμνη Πλαστηρα. Με τον καιρό το ένα αφομοιώθηκε από το άλλο (λίμνη και φυσικό τοπίο) και τα δύο μαζί αποτελούν ένα από τα ομορφότερα κομμάτια της χώρας μας. Ιδανικός τόπος για μία αγχολυτική εξόρμηση. Ετσι για να τονωθεί λίγο ο τοπικισμός μας και να διαπιστώσουμε πως η χώρα μας αξίζει λίγο περισσότερης  προσοχής.

Ποιά όμως είναι η καλύτερη εποχή για την εκδρομή μας στην Λίμνη Πλαστήρα; Μα φυσικά όλες. Και αυτό γιατί το τοπίο είναι τόσο ζωντανό και με τόσο πολλές εναλλαγές που ποτέ δεν είναι ίδιο. Eπειτα είναι και  ιδανική η γεωγραφική της θέση. Η Λίμνη Πλαστήρα σχεδόν ισαπέχει από Αθήνα (325 χλμ) και από Θεσσαλονίκη (250 χλμ) και αυτό την κάνει να φτάνεται εύκολα ακόμα και ένα απλό Σαββατοκύριακο.

Aς μάθουμε όμως λίγα πράγματα γιά τη λίμνη και την ευρύτερη περιοχή. Η Λίμνη Πλαστήρα δε βρισκόταν από πάντα εδώ. Στη θέση της υπήρχε από την αρχαιότητα ο ποταμός «Ταυρωπός»,  που φιδογυρίζοντας αργοκυλούσε νότια για να συναντήσει τον Αχελώο. Η περιοχή αυτή ονομαζόταν «Νεβρόπολη», προφανώς από την πληθώρα των ελαφιών που διαβιούσαν εδώ κάποτε. (Νεβρός είναι το νεογνό του ελαφιού). Περίπου το 1928 ένας επιφανής άνδρας της Καρδίτσας, αλλά και όλης της Ελλάδας, ο Στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας συνέλαβε την ιδέα γιά την κατασκευή ενός φράγματος που θα έδινε λύση στο πρόβλημα της άρδευσης του θεσσαλικού κάμπου, της ύδρευσης της Καρδίτσας και άλλων κοινοτήτων, αλλά και την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, με την εκμετάλευση της δύναμης του νερού. Βέβαια η ιδέα του άργησε πολύ να υλοποιηθεί, καθώς τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα πέρασε από πολλά δεινά (πόλεμο, Κατοχή, Εμφύλιο).

Στα σκοτεινά εκείνα χρόνια της Κατοχής, η περιοχή γνώρισε στιγμές δόξας και ηρωισμού από τους κατοίκους των γύρω χωριών, που ως γνήσιοι απόγονοι των Αγραφιωτών που δεν υποτάχθηκαν ποτέ στους Τούρκους, σήκωσαν το δικό τους μπαϊράκι στους επίδοξους κατακτητές και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους γιά να κάνουν τη ζωή των εισβολέων δύσκολη και να αφήσουν παρακαταθήκη και βαριά κληρονομιά στις επόμενες γενιές τα υψηλά ιδεώδη. Εδώ πάνω, σ’ αυτά τα βουνά χτυπούσε η καρδιά της ελεύθερης Ελλάδας. Εδώ λειτούργησε και το συμμαχικό αεροδρόμιο, κάτω από τη μύτη των Γερμανών, σε μία περιοχή που έχει κατακλύσει με τα νερά της η Λίμνη Πλαστήρα, πάντα με τη βοήθεια των χωρικών που αναλάμβαναν να καμουφλάρουν την ημέρα το διάδρομο προσγείωσης με δέντρα και τη νύχτα να τον ανοίγουν και να ανάβουν φωτιές γιά να τον δουν οι πιλότοι.

Πού είχαμε μείνει; Α ναί, στο ανεκπλήρωτο μέχρι τότε όραμα του Πλαστήρα. Η ιδέα ωρίμασε τη δεκαετία του ΄50 οπότε και άρχισε, από γαλλικές εταιρείες, η υλοποίηση του οράματός του. Η αρχική πρόταση προέβλεπε την κατασκευή χωμάτινου φράγματος σε άλλη θέση (περίπου στο ύψος του Νεοχωρίου), όμως τελικά επιλέχθηκε η θέση «Κακαβάκια»΄ και η κατασκευή τσιμεντένιου φράγματος. Η κατασκευή του φράγματος ολοκληρώθηκε το 1960, οπότε και άρχισε η πλήρωση του ταμιευτήρα με νερό από τους παραπόταμους του Ταυρωπού, από εποχικά ρέματα και από τη μητέρα Φύση (βροχή και χιόνι).
Ούτω πως, προέκυψε η Λίμνη Ταυρωπού, που αργότερα μετονομάστηκε σε Λίμνη Πλαστήρα, σε υψόμετρο 750 μέτρων, καταλαμβάνοντας έκταση περίπου 25.000 στρεμμάτων, με μήκος 14 χλμ, πλάτος 4 χλμ και βάθος περίπου 65 μέτρα. Το φράγμα έχει μήκος 220 μ. και ύψος 83 μ. Η λίμνη γιά να δημιουργηθεί πήρε από τους κατοίκους των γύρω χωριών αρκετά περιουσιακά στοιχεία (χωράφια, αγροικίες κλπ). Φρόντισε όμως μακροπρόθεσμα, σαν ένας αξιόπιστος επενδυτικός οργανισμός, να τους τα επιστρέψει διπλά και τριπλά (γιά να μην πούμε στο δεκαπλάσιο).
Ετσι, με τη βοήθεια της μητέρας Φύσης, δημιούργησε ένα πανέμορφο σκηνικό που άρχισε σιγά σιγά να το ανακαλύπτει ο κόσμος, (η αλήθεια είναι πως άργησε αρκετά) και πλέον από τη λίμνη να ευεργετείται όχι μόνον ο κάμπος, αλλά και ολόκληρη η ορεινή περιοχή. Ξενοδοχεία, ταβέρνες, μπαράκια, παραδοσιακοί ξενώνες και κάθε είδους επιχείρηση ξεφυτρώνουν καθημερινά, με τη βοήθεια και του Leader, και είναι έτοιμες να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους επισκέπτες, που όλο και περισσότερο διαλέγουν την περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα για μία ευχάριστη απόδραση. Ετοιμάστε λοιπόν τα μπογαλάκια σας, πάρτε μαζί σας την παρέα που σας γεμίζει και... ΦΥΓΑΜΕ ΓΙΑ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ.

www.odigoslimnisplastira.gr/